نیروی انسانی، مهم‌ترین وارزشمند‌ترین عامل، از منابع مختلف تولید است. عامل انسانی در سازمان، کلیه کارکنان شاغل در سازمان اعم از مدیران، سرپرستان، کارشناسان، کارمندان و کارگران را در سطوح مختلف شغلی دربرمی گیرد و اشتغال از جمله مسائلى است که همیشه، دولتها و ملتها را به خود مشغول داشته است. هر چند شغل و حرفه، به ظاهر، به بعد معیشتى انسانها مربوط می شود، ولى با بعد فردى، خانوادگى، اجتماعى، سیاسى و فرهنگى آنان نیز ارتباطى تنگاتنگ دارد.
رضایت شغلى حوزه اى است که در آن دیدگاه هاى روانشناسی اجتماعى، جامعه شناختى، اقتصادى، علوم سیاسى و تربیتى هر یک به سهم خود در آن سخن گفته اند. امروزه در هر کشورى، هزاران هزار شغل و حرفه وجود دارد که افراد به آن اشتغال داشته، به زندگى خود ادامه مى دهند. آنچه همواره مورد توجه روانشناسان و اندیشمندان علوم اجتماعى بوده رضایت شغلى افراد و آثار این رضایت در روحیه آنها و بازدهى کارشان مى باشد. اگر کسى به شغل خود علاقه مند باشد، خلاقیت و استعداد وى در زمینه کارى اش شکوفا خواهد شد و هرگز دچار خستگى و افسردگى نخواهد شد. به عکس، اگر کسى از حرفه اش راضى نباشد، هم خودش دچار افسردگى و سرخوردگى مى شود و هم کارش بى نتیجه خواهد بود. رضایت شغلی مهم‌ترین متغیر در حیطه رفتار سازمانی محسوب می‌شود و عاملی برای افزایش کارایی و احساس رضایت فردی کارکنان است.
با توجه به نگاه مدیران ارشد گروه تعاونی پیشگامان، طرح سنجش میزان رضایت شغلی به عنوان یک پروژهی تحقیقاتی در حوزه منابع انسانی شرکت مطرح و طراحی گردید. امید است از مزایای انجام این طرح در راستای تغییر و اصلاح ساختار سازمانی و بهبود کیفیت زندگی کاری کارکنان استفاده گردد. مستندات این طرح به پیوست آمده است.